In het tijdperk vóór Google Maps gingen twee mannen op roadtrip naar Schotland. De bestuurder, laten we hem Mark noemen, was een totale autofanaat. De navigator, Fred, was visueel gehandicapt, feitelijk blind. Beiden wilden de Hooglanden ervaren. Maar het lot had een paar trucjes in petto.

Ze brachten een linksgestuurde Nissan sportauto van Nederland naar het Verenigd Koninkrijk per nachtelijke veerboot, om een ​​paar duizend mijl aan de “verkeerde” kant van de weg te rijden. Hun routebeschrijving geprint van de primitieve Shell GeoStar online routeplanner, en ingesproken op een memorecorder door Marks vriendin – zodat Fred vooruit kon luisteren en Marks besturing kon sturen. Hun bestemming: een bed & breakfast aan de rand van de Noordelijke Hooglanden, als hun uitvalsbasis.

Bij aankomst op Brits grondgebied, de veerboot nog maar net afgereden, ontsnapte de Nissan ternauwernood aan een botsing met een dikke terreinwagen (en de mannen aan een vechtpartij met de enorme, grijsbaardige Schot achter het stuur). Veel verkeerde afslagen en omwegen volgden, op weg naar de Glenfiddich Distillery waar de mannen een rondleiding hadden geboekt. En toen begon het te sneeuwen. In de lente.

Om 17.05 uur troffen ze de poorten van de distilleerderij gesloten aan. Whiskygeur ja, whiskysmaak nee. Dus slikten ze hun teleurstelling in en vervolgden de rit, zonder winterbanden op onverwacht gladde wegen.

Inverness voorbij veranderde de avondschemering in een pikdonkere nacht. Zaten ze nog steeds op het goede spoor? Gelukkig was er maar één hoofdweg naar de Hooglanden. De duisternis inturend leefde Mark mee met zijn passagier en stuurde de auto door steeds verlatener land.

Totdat er eindelijk een licht voor hen verscheen, dat met de minuut feller scheen. Het hoorde bij een witachtig huis met dikke muren en kleinere gebouwen erachter. Achter de ramen silhouetten en oranje flikkeringen. Uitgeput parkeerden de twee de auto en trokken de voordeur van het etablissement open. Warme lucht, de geur van brandend hout en geroosterd vlees, en Desperado van The Eagles gezongen met een Schots accent.

Achter de toonbank stond een lange man in een wit T-shirt met een grote glimlach onder dunner wordend, sluik haar.
“Aye, you the Dutch guys?”
“Yeah.”
“Welcome! I’ve got a present for you!”
Hij overhandigde een vierkante doos met het woordmerk “Blitz”. Het was het auto-onderdeel dat Mark in Engeland had besteld voor de Nissan, en per reguliere post naar het BnB had laten verzenden om kosten te besparen.
“Happy? Then it’s time for beer and stew!”

Later begeleidde de herbergier de mannen naar hun kamer. De verwarming had de vochtige kou nog niet helemaal verdreven, de vloerplanken kraakten en de bedden zagen er vermoeid uit. Maar voor Fred en Mark voelde het als thuiskomen. “This is some 80 years old”, legde de herbergier uit. “They don’t build ‘em like they used to, main building’s ‘bout 400 years old.”

Na middernacht hingen de jongens half brak aan de bar, levensverhalen uitwisselend met de herbergier. “I used to work in R&D”, zei hij, “developing software for guided missile systems. Made a shitload of money. But it made me totally sick. Working on weapons of mass destruction. So, I quit my job. Saw these premises for sale. And started this BnB. Been happy ever since. Y’know, making a change in your life’s not rocket science. You just have to do it.”

De volgende dag monteerde Mark het nieuwe auto-onderdeel en voelde zich verguld met de roestvrijstalen glans onder de motorkap. Fred zette Pink Floyd aan op de radio. En het duo vertrok naar de Hooglanden, verder op avontuur.

Dit waargebeurde verhaal volgt het concept van de Reis van de Held, oftewel de fameuze Hero’s Journey van mytholoog Joseph Campbell. Een blauwdruk voor verhalen door de eeuwen en over culturen heen.

Ben jij gefascineerd door verhalen? Wil je meer weten over toegepaste storytelling? Kom eens praten!